ตอนที่ 1
“ตำแหน่งพนักงานธุรการของแกอาจจะ รักษาไว้ได้ไม่นานนะ แต่ตำนานที่แกจูบหมา จะอยู่คู่บริษัทเราตลอดไป เสียดายที่พี่มัวแต่ ช็อก ไม่ทันได้ถ่ายคลิปหรือถ่ายรูปแกเอาไว้”
จีรนันท์พูดไปหัวเราะไปอย่างไม่นึกไม่ฝันว่าว ริษาจะทำอย่างนั้นได้ จูบหมาเพื่อกลบเกลื่อน ที่เธอไปจูบเจ้านายก่อนหน้านั้นเนี่ยนะ ถ้า ไม่ใช่วริษาก็คงไม่มีใครคิดวิธีบ้าๆ อย่างนี้ได้
อีกแล้ว
หลังจากงานเลี้ยงปีใหม่ก็เป็นวันหยุด
ยาวทีเดียวห้าวันรวด วริษาภาวนาตลอดวัน หยุดยาวให้ทุกคนในบริษัทลืมเรื่องที่เธอเมา แล้วจูบหมาไปเสีย แต่วันแรกของการทำงาน ในปีนี้ก็มีเสียงแซวเรื่องนี้ดังมาตั้งแต่หน้า ประตูบริษัทนั่นเลยเชียว
“จะว่าไปแน็ตก็ยังไม่ได้บอกพี่ไวน์เลย หมาตัวนั้นน่ะ ก่อนพี่ไวน์จะออกมาหน้าร้าน แน็ตเห็นมันไปดมๆ เลียๆ ขี้ของหมาตัวอื่น ที่อยู่ข้างทางด้วยแหละ ตอนนั้นแน็ต
พูดไม่ออกเลย” นารีรัตน์เล่าอย่างพะอืดพะอม ขมคอ อาเจียน เอามือทาบอกด้วยกิริยาเหมือนจะ
“ถึงว่า กลิ่นตุๆ กลับบ้านไปพี่แปรงฟัน ตั้งสี่ห้ารอบ” วริษาเอามือปิดหน้าอย่าง อับอาย กลิ่นไม่พึงประสงค์ยังหลอกหลอน เธอมาจนถึงวันนี้
“บุญเท่าไหร่แล้วที่มันไม่กัดแก สงสัยมัน มัวแต่ตกใจอยู่ พวกพี่ก็ตกใจ หน้าคุณจิณณ์งี้ เหวอไปเลย” จีรนันท์หัวเราะลั่นอย่างขำไม่
หาย หน้าเจ้านายเวลานั้นอธิบายเป็นคำพูด ได้ยากจริงๆ ยิ่งตอนที่เธอบอกตามที่วริษาสั่ง เอาไว้ว่าเมาแล้วชอบจูบหมา หน้าตา หล่อเหลาเย็นชาของชายหนุ่มก็ดูเหมือนจะ ตึงขึ้นอีกระดับทันที
“ไวน์ก็เสียวมันจะกัด แต่โดนหมากัดก็ ยังดีกว่าตกงานแหละ หน้าตามันก็ดูใจดีไม่มี พิษมีภัย แต่เรื่องที่ไวน์จูบคุณจิณณ์ พี่จี๊ดกับ แน็ตต้องเหยียบให้แน่นเลยนะ ห้ามปูด เด็ดขาด อนาคตทางการงานของไวน์ฝากไว้
ที่สองคนนี้แล้วนะ สัญญาว่าต่อไปจะเพ้อถึง คุณจิณณ์ให้น้อยลง” วริษาชูนิ้วทำท่าสาบาน อย่างจริงจัง หลังจากจูบเขาไปก็ตั้งใจว่าจะไม่ เสนอหน้าไปให้จิณณ์เห็นอีก กลัวเขาจะ นึกถึงเรื่องคืนนั้นขึ้นมาแล้วเกิดเคราะห์ หามยามร้ายอยากจะไล่เธอออกจากงาน
“หาแฟนสักทีไหมนังไวน์ จะได้เลิก ฟุ้งซ่าน ยังไงคุณจิณณ์เขาก็ไม่มีทางเอาแก หรอก” จีรนันท์แนะนำอย่างจริงใจ
“นั่นสิพี่ไวน์ สวยๆ อย่างพี่ไม่น่าจะหา
แฟนยากหรอกมั้ง” นารีรัตน์สนับสนุนด้วย อีกคน
“มันสวยแต่มันไม่ค่อยปกติไง คบกับใคร ก็คบได้ไม่นาน พอเขารู้เช่นเห็นชาติมันแล้วก็ โดนเททุกที แกลองคิดดูนะไอ้แน็ต คนปกติที่ ไหนจะทำอย่างที่มันทำ ไม่ใช่แค่เรื่องจูบหมา ชีวิตประจำวันของมันก็ไม่ธรรมดา เอาเป็นว่า ถ้าพี่เป็นผู้ชายพี่ก็ไม่เอามัน มีเรื่องปวดหัวไม่ เว้นแต่ละวัน แล้ววันๆ แม่งมีพันกว่าเรื่อง”
จีรนันท์ส่ายศีรษะอย่างปลงกับพฤติกรรมของ
วริษา
“อ้าว แล้วพี่จี๊ดพูดเองว่าให้ไวน์หาแฟน” วริษาค้อนควักคนพูดอย่างงอนๆ
“สักวันก็คงมีคนที่รักแกอย่างที่แก เป็นได้แหละวะ พี่จะคอยเอาใจช่วย ไป ชงกาแฟก่อน อีกยี่สิบนาทีจะได้เวลาเข้างาน แล้ว” จีรนันท์ว่าแล้วก็ลุกออกจากโต๊ะไปที่ ห้องแพนทรี ซึ่งบริษัทมีเครื่องชงกาแฟไว้ เป็นสวัสดิการพนักงาน
“แน็ตไปด้วย พี่ไวน์ไปไหม” นารีรัตน์ หันมาชวนวริษา
“ไม่ไป พี่ซื้อชาเย็นร้านรถเข็นข้างล่างมา แล้ว” วริษาตอบพลางลุกจากโต๊ะ
“อ้าว แล้วจะไปไหน” นารีรัตน์ถามอย่าง งุนงง ปากบอกไม่ไปแต่ลุกตามมาเฉยเลย
“เดินเล่น ยืดเส้นยืดสาย” หญิงสาวตอบ ก่อนจะเดินตามอีกสองสาวไปทางห้องแพน ทรี แต่แล้วก็แวะกลางทางเมื่อเห็นหน้าจอ
ของช่างเขียนแบบคนหนึ่งซึ่งกำลังนั่งดูคลิป วิดีโออยู่อย่างใจจดใจจ่อ
“โอ้โฮ พี่กิจดูอะไรพวกนี้ได้ยังไงเนี่ย ไวน์ ไม่กล้าดูหรอกนะ ดูแล้วเสียว ซื้อ...เ ซื้อ...เสียวอะ ทนไม่ไหวแล้วเนี่ย” วริษาปิดตา แต่ยังมอง ลอดช่องว่างระหว่างนิ้วเรียว
จิณณ์เดินเข้าออฟฟิศมาได้ยินพอดี ชายหนุ่มขมวดคิ้วฉับแล้วก้าวยาวๆ ไปหา โอฬาร พนักงานไอทีคนเดียวของบริษัทด้วย
สีหน้าขุ่นเคือง
“โอ ผมให้คุณบล็อกพวกเว็บโป๊แล้วไม่ใช่ เหรอ ทำไมช่างกิจยังดูได้” เจ้าของบริษัท กระซิบถามโอฬาร
“บล็อกแล้วนะครับคุณจิณณ์ พี่กิจดูเว็บ โป๊เหรอ หรือหาช่องมุดได้ ผมต้องไปดูหน่อย โอฬารที่ทำงานอย่างขยันขันแข็งอยู่เสมอ รีบเดินไปที่โต๊ะทำงานของกิจจา โดยมีจิณณ์ เดิมตามมาห่างๆ
“โห...เสียวมาก"
วริษายังยืนลุ้นอยู่
ข้างหลังกิจจาไม่ยอมไปไหน
“ไม่ชอบก็กลับโต๊ะตัวเองไปไหม เห็นมาบ่ นกับพี่อย่างนี้ทุกวัน แล้วก็เดินมาดูทุกเช้า” กิจจาถอนหายใจอย่างจนปัญญาจะจัดการกับ พนักงานธุรการคนนี้ แต่ครั้นจะโกรธก็โกรธ ไม่ลง วริษาทั้งน่ารักและมีน้ำใจกับ เพื่อนร่วมงาน ติดที่นิสัยแปลกไปหน่อย เท่านั้น
“พี่กิจดูหนังโป๊เหรอ อ้าว...” โอฬารเดิน มาถึงโต๊ะทั่วริษายืนดูอยู่ก่อนพอดี แต่เมื่อ เห็นหน้าจอของกิจจาจึงได้เข้าใจ
“หนังโป๊อะไรล่ะ คลิปแข่งรถมอเตอร์ไซค์ กิจจาตอบอย่างงุนงงที่เห็นคนมารุมดูเขา ไม่เว้นแม้แต่เจ้านายอย่างจิณณ์
“ก็ไอ้ไวน์มันยืนบอกว่าเสียวๆ อยู่เนี่ย ใครได้ยินก็ต้องคิดว่าหนังโป๊ เฮ้อ...” โอฬาร ถอนหายใจแล้วส่ายศีรษะ แต่ก็ไม่นึกเคือง วริษาแต่อย่างใด เพราะรู้จักนิสัยแปลกๆ ของ อีกฝ่ายดี
“ก็มันหวาดเสียวนี่พี่โอ ดูสิ โอ๊ย! จะล้ม แล้ว เข่าเกือบติดพื้น โอย...ใจหายหมด
ไม่เอาแล้ว ไม่ดูแล้ว” วริษารีบเดินฉับๆ กลับ โต๊ะของตัวเองไป ใจจริงก็อยากดูต่อจะกว่าจะ ถึงเวลาทำงาน แต่เห็นจิณณ์เข้าจึงต้องรีบ เผ่น
จิณณ์ไม่พูดอะไร ห้องทำงานไปเงียบๆ
เขาเดินกลับ
“คุณจิณณ์จะด่าไหมวะโอ” กิจจารีบปิด คลิปวิดีโอที่กำลังดูอยู่ เมื่อเห็นเจ้านาย เดินหน้าตึงกลับห้องทำงานไป
“ไม่ด่าหรอกพี่ คุณจิณณ์เคยบอกเองว่า
ถ้ายังไม่ถึงเวลางานจะดูหนังเล่นเกมอะไรก็ได้ แค่ไม่ให้ดูเว็บโป๊เฉยๆ คงอยากด่าไอ้ไวน์ มากกว่า แต่ด่าไม่ลง เหมือนที่ผมก็ไม่เคยด่า มันลง” โอฬารหัวเราะแล้วส่ายศีรษะก่อนจะ กลับโต๊ะตัวเอง