ตอนที่ 1 น่ารักนะเรา
“พี่สายฟ้าครับ พี่สายฟ้า...พี่สายฟ้าได้ยินคุณแม่เรียกไหมครับ”
“ไอ้เหี้ยสอง!!! มึงเอาอีกแล้วนะ! เพราะมึงคนเดียวเลยเพื่อนเลยแพ้เนี่ย”
(โทษกูตลอดแหละไอ้พวกเวร!)
“ก็มึงมันห่วยแตก!”
(กูจะฟ้องเมีย!)
(ควายจริงๆ ไม่มีวัวผสม)
“ไอ้สิบทิศพูดถูกมันมึงกาก! ฮ่าๆๆๆ”
“พี่สายฟ้าครับ!!!!”
“ครับคนสวย ว่าไงครับ”
สายฟ้าสะดุ้งเมื่อถูกมารดาตะโกนใส่หู ดูจากสีสายฟ้าสะดุ้งเมื่อถูกมารดาตะโกนใส่หู ดูจากหน้าแล้วแม่เขาน่าจะเรียกเขาอยู่สักพักแล้วละ ไม่งั้นก็คงไม่มีท่าทีโมโหขนาดนี้เป็นแน่
“แค่นี้นะ ดึกๆ ค่อยว่ากัน”
สายฟ้าหันไปคุยกับเพื่อนๆ ในเกมแล้วกดออกจากเกมหันมาสนใจมารดาที่ตอนนี้เริ่มจะส่งสายตาเคืองขุ่นมาใส่ตนแล้ว
“พี่สายฟ้าไปส่งน้องหนาวหน่อยสิลูก”
“ได้ครับ ให้ผมไปส่งน้องหนาวที่ไหนครับ”
“ที่ห้องน้องฟินน์ค่ะ แถวXXXXน่ะ”
“ได้ครับ”
“ไปตอนนี้เลยนะ”
“ครับ”
ที่บ้านของสายฟ้าคุณแม่ ริชา ของลูกๆ มักจะพูดจาไพเราะอ่อนโยนอ่อนหวานแบบนี้ตลอด เนื่องจากท่านเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ผิวขาว ท่าทางเรียบร้อยใจดี มักจะเรียกลูกชายคนโตว่าพี่สายฟ้าและลูกสาวคนเล็กอย่างลมหนาวว่าน้องหนาว
สายฟ้าเองก็พูดกับน้องสาวด้วยโทนเสียงอบอุ่น และเรียกน้องสาวว่าน้องๆ ทุกคำ ทว่าพอเวลาก้าวขาออกจากบ้านเขาก็มีนิสัยดิบๆ เถื่อนๆ ห่ามๆ ตามประสาผู้ชายทั่วไป
ตอนนี้สายฟ้าเรียนอยู่ปี4แล้วอีกไม่กี่เดือนเขาก็จะเรียนจบแล้วด้วย ซึ่งสายฟ้าเรียนอยู่คณะวิศวกรรมเครื่องกล สาขาวิชาที่เรียนก็สามารถนำมาต่อยอดธุรกิจของที่บ้านได้ด้วย
ที่บ้านของสายฟ้าทำธุรกิจนำเข้ารถซุปเปอร์คาร์ รถหรูสัญชาติต่างๆ แน่นอนว่ายังไงสายฟ้าก็ต้องได้เข้าไปช่วยงานครอบครัวอยู่แล้ว
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“น้องหนาวแต่งตัวเสร็จหรือยัง”
ชายหนุ่มเดินไปเคาะประตูห้องฝั่งตรงข้ามกับห้องของตัวเองเบาๆ แล้วถามขึ้น
“เรียบร้อยค่าพี่ชาย..."
ลมหนาวสาวน้อยจอมซนผู้มองโลกในแง่ดี อารมณ์ดีอยู่ตลอดเวลา ตัวเล็ก ผิวขาวจั๊วเหมือนมารดาไม่มีผิดและสายฟ้าก็หวงน้องสาวเอาการเลยทีเดียวเพราะมีกันแค่สองคนพี่น้องเท่านั้น
“ไหนดูสิ”
สายฟ้ากวาดสายตามองการแต่งกายของน้องสาวก็พยักหน้าหมึกหงักทันทีด้วยความพึงพอใจ ลมหนาวใส่ชุดเอี้ยมกางเกงยีนส์ขายาวกับเสื้อยืดสีขาวธรรมดาเท่านั้น ทว่าแค่นี้ลมหนาวก็น่ารักน่าเอ็นดูมากแล้วสำหรับพี่ชายขี้หวงอย่างสายฟ้าแล้ว
“โอเค ไปกันเถอะ”
สายฟ้าเดินถือกระเป๋าผ้าตามน้องสาวไปที่โรงจอดรถ ไม่ต้องบอกเลยว่าจะมีซุปเปอร์คาร์กี่คัน แต่ละคันราคาก็ไม่เบาเลย
“พี่ชายเพื่อนน้องคนนี้น่ารักมากเลยนะคะ นิสัยดีด้วย เรียนเก่งสุดๆ”
ลมหนาวโอ้อวดสรรพคุณของเพื่อนสนิทตัวเองด้วยท่าทีตื่นเต้น เพราะเพื่อนคนนี้เป็นสาวแว่นที่จริงใจ เรียนหนังสือก็เก่งเทอมที่ผ่านมาก็คว้ามาครองทุกวิชาเลยด้วย แถมพอรุ่นพี่ชวนไปทำกิจกรรมอะไรก็ไม่มีปฏิเสธ เรียกว่าเรียนดี กิจกรรมเด่น กีฬาพอได้
“อ่าฮะ แล้วไงต่อคะ”
“หน้าตาน่ารักมากๆ ด้วยนะคะ ถ้าแต่งตัวคือสวยเลิศสุด”
เรียกได้ว่าลมหนาวนั่งอวยเพื่อนสาวของตัวเองมาตลอดทาง จนสายฟ้าคิดว่าตัวเองได้รู้จักและสนิทกับเพื่อนคนนี้ของน้องสาวตัวเองไปด้วยเลย
“ถ้าเขาหน้าตาน่ารักขนาดนั้น ไม่มีคนมาจีบบ้างเหรอคะ”
สายฟ้าพูดคะ ขา กับน้องสาวแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว
“มีเยอะเลยค่ะ แต่เพื่อนน้องคนนี้ดูจะไม่สนใจผู้ชายเลยสักนิด”
ถ้าเป็นผู้ชายลมหนาวก็จะบอกว่า หัวกระไดไม่แห้งเลยละ ผู้ชายทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องต่างแวะเวียนมาขายขนมจีบกันให้ควัก
“แล้วมีคนมาจีบน้องหรือเปล่าคะ”
คราวนี้สายฟ้าหันมามองหน้าน้องสาวที่นั่งพูดเจื้อยแจ้วอยู่ข้างๆ พอลมหนาวได้ยินคำถามและสบเข้ากับนัยน์ตาคมกริบของพี่ชาย เธอก็ส่งยิ้มให้สายฟ้าเงื่อนๆ ท่าทีเลิ่กลั่กหลุกหลิกของลมหนาวทำให้เขาเดาได้ไม่ยาก และดวงตาคมกริบก็หรี่ลงอัตโนมัติ
“มีบ้างค่ะ แต่ไม่เยอะเท่าเพื่อนน้องนะคะ"
“พี่ชักอยากจะเห็นเพื่อนน้องคนนี้แล้วสิ”
คอนโดที่สายฟ้ามาส่งน้องสาวอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยฯที่ลมหนาวเรียนอยู่มากนัก ย่านนี้เป็นย่านคนรวยเลยก็ว่าได้ เพราะคอนโดแห่งนี้ราคาก็แรงใช่เล่น ใกล้ห้างสรรพสินค้า ใกล้มหาลัยฯ ติดบีทีเอส เรียกว่าสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันทีเดียว
“เพื่อนนั่งรอที่ล็อบบี้ค่ะ” ...
ลมหนาวเดินจับมือพี่ชายมาที่ล็อบบี้ เพราะสายฟ้ายืนยันว่าจะลงมาส่งน้องสาวตัวเองให้ได้ และอยากทำความรู้จักกับเพื่อนของน้องคนนี้เอาไว้ด้วย
“นั่นไงคะ”
ลมหวานชี้ไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่แว่นหนาเตอะ รวบผมขึ้นทรงดังโงะ ดวงหน้าขาวใสอมชมพูอย่างคนสุขภาพดีและดูแลตัวเองเป็นอย่างดี ดวงตาก